Μια πρόσφατη μελέτη από το Ινστιτούτο MIND του πανεπιστημίου Davis της Καλιφόρνια, έδειξε ότι οι γυναίκες που κυοφορούν και ζουν κοντά σε αγροτικές περιοχές και εκτίθενται σε οργανοφωσφορικά και πυρεθροειδή παρασιτοκτόνα, φέρουν αυξημένο κίνδυνο να γεννήσουν παιδί με αυτισμό ή με άλλες μορφές αναπτυξιακής καθυστέρησης.
Στη μελέτη συμμετείχαν περίπου 1.000 συμμετέχοντες, εκ των οποίων το ένα τρίτο ζούσε ένα μίλι από το μέρος που χρησιμοποιήθηκαν αυτά τα φυτοφάρμακα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσοι ζούσαν σε μια τέτοια περιοχή , είχαν 60% υψηλότερο κίνδυνο να έχουν παιδί με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού από εκείνους που δεν το έκαναν.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος φαινόταν ότι ήταν λίγο πριν τη σύλληψη και κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου.
η αιτία του αυτισμού δεν μπορεί να αποδοθεί αποκλειστικά στα φυτοφάρμακα.
Τα φυτοφάρμακα είναι ένας από τους πολλούς περιβαλλοντικούς παράγοντες κινδύνου που μπορεί να συμβάλουν στη διαταραχή του φάσματος του αυτισμού (ASD).
Γνωρίζουμε ότι ένας συνδυασμός γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων προκαλεί αυτισμό, όπως η ηλικία της μητέρας ή του πατέρα κατά τον χρόνο σύλληψη, ο πυρετός ή οι λοιμώξεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Επίσης, η έκθεση της εγκύου σε ρύπους.Τέλος, σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να οφείλεται μόνο σε γονίδια.
Ενώ γνωρίζουμε ότι πολλοί περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορούν να συμβάλουν στον αυτισμό, δεν μπορούμε ακόμη να πούμε εάν κάποιος από αυτούς φέρει μεγαλύτερο κίνδυνο από ό, τι άλλοι.
Τα γονίδια κάθε ατόμου μπορούν να παρουσιάσουν μεγαλύτερη ευπάθεια σε ορισμένους παράγοντες κινδύνου σε σχέση με άλλους.
Μια άλλη σχετική με τα φυτοφάρμακα μελέτη, διαπίστωσε ότι στις έγκυες γυναίκες που σημειώθηκαν υψηλότερα επίπεδα φυτοφαρμάκων στα ούρα τους, είχαν αυξημένο κίνδυνο να αποκτήσουν παιδί με αναπτυξιακές διαταραχές.
Θα πρέπει να αναφερθεί ότι και οι δύο μελέτες εξέτασαν την υψηλού επιπέδου έκθεση σε φυτοφάρμακα για παρατεταμένες περιόδους.
Γενικά,οι επαναλαμβανόμενες υψηλές εκθέσεις αυξάνουν την πιθανότητα τέτοιου αναπτυξιακών διαταραχών,ενώ δεν έχουν καταγραφεί επιπτώσεις για εκθέσεις χαμηλού επιπέδου ή μιας έκθεσης υψηλού επιπέδου στον άνθρωπο.
