Τι κάνετε όταν σε δημόσιους χώρους το μικρό σας αρχίζει να κλαίει σπαραχτικά, να τσιρίζει ή να κλοτσάει επειδή δεν έχετε άλλο κέρμα για το αλογάκι;
α) Θέλετε ν’ ανοίξει η γη να σας καταπιεί.
β) Αντιστέκεστε στον πειρασμό να του βάλετε τις φωνές.
γ) Αναθεματίζετε την ώρα και τη στιγμή που ξεχάσατε το πορτοφόλι σας
Γονείς ψυχραιμία!
Τέτοια περιστατικά τυχαίνουν σε όλους μας και μάλιστα τις πιο ακατάλληλες στιγμές, συνήθως μπροστά σε πολυπληθές ακροατήριο.
Και τότε αισθανόμαστε ευαίσθητοι κυρίως για την εικόνα που εκπέμπουμε στους άλλους όσον αφορά τις γονεϊκές μας ικανότητες.
Αποτέλεσμα: αναστατωνόμαστε υπερβολικά και θολώνουμε από την απαράδεκτη συμπεριφορά του παιδιού μας, ενώ κανονικά θα έπρεπε να συγκεντρωθούμε στο πώς να το βοηθήσουμε να βρει λύση στο πρόβλημά του.
Τι χρειαζόμαστε λοιπόν; Λίγη ψυχραιμία! Είναι το μόνο που μπορεί να μας βοηθήσει να ανακαλύψουμε τρόπους ώστε να γίνουμε πιο… δημιουργικοί ως γονείς σε παρόμοιες περιπτώσεις.
Mην αναζητάτε την τελειότητα
Ποιο είναι το προφίλ ενός παιδιού 4-6 ετών;
- Δεν έχουν σαφή αίσθηση του χρόνου. Το αύριο είναι πολύ μακρινό γι’ αυτά και το Σάββατο, όταν είμαστε στην Τετάρτη, μοιάζει αιώνας.
- Ξεχνούν εύκολα τους κανόνες. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να υπενθυμίσετε, να επαναλάβετε και να εξηγήσετε ξανά και ξανά.
- Καταλαβαίνουν μόνο τις συνέπειες που τα αφορούν. Για παράδειγμα, αντί να πείτε «Δώσε την μπάλα σου στο παιδάκι», δοκιμάστε να εξηγήσετε: «Αν δεν μοιράζεσαι την μπάλα, θα παίξεις μόνος σου».
Πως θα σας ακούσει ένα παιδί 4-6 ετών;
1.Προειδοποιήστε αντί να φωνάξετε.
Μία πεντάλεπτη προειδοποίηση είναι πιο αποτελεσματική από ένα δεκαπεντάλεπτο κήρυγμα. Π.χ. «Μπορείς να κάνεις δύο φορές ακόμα τσουλήθρα και μετά φεύγουμε».
2.Μειώστε τις προσδοκίες σας.
Μην απαιτείτε από ένα μικρό παιδί να είναι περισσότερα ώριμο από ό,τι ταιριάζει στην ηλικία του.
3.Δώστε περισσότερη σημασία στην ενθάρρυνση παρά στην αντίδραση.
Αντί να σκέφτεστε τι θα κάνετε όταν το παιδί σας δεν φέρεται σωστά, σκεφτείτε τι πρέπει να κάνετε για να ενθαρρύνετε τη θετική συμπεριφορά.
Για παράδειγμα, ένα μικρό παιδί μπορεί να κάτσει για λίγο ήσυχα μαζί σας σε δημόσιο χώρο αν έχετε φέρει μαζί ένα παιχνιδάκι που του αρέσει.
4. Προτείνετε εναλλακτικές εφαρμόσιμες στο τώρα.
Όσο πιο μικρό είναι το παιδί τόσο πιο «εδώ και τώρα» είναι.
Υποσχέσεις και ανταλλάγματα που δεν ικανοποιούνται αμέσως συχνά δεν έχουν καμία απήχηση. Αποφύγετε λοιπόν εκφράσεις όπως αύριο, σε λίγο, αργότερα.
Διαβάστε επίσης: Πως να σας ακούσει ένα παιδί στην ηλικία μεταξύ 1-3 ετών;
5.Συνοδέψτε μια αρνητική πρόταση με δύο θετικές.
Π.χ. «Δεν θα πιες αναψυκτικό, όμως, μπορείς να πιεις χυμό ή να φας παγωτό».
Έτσι, αντί να επιβάλλετε στο παιδί την απόφασή σας, του δίνετε την ευκαιρία να νιώσει ότι έχει το πάνω χέρι επιλέγοντας μεταξύ δύο εναλλακτικών λύσεων που το ικανοποιούν.
6.Εφαρμόστε κοινή πολιτική.
Αποφασίστε εγκαίρως και κυρίως από κοινού, δηλαδή μαζί με τον μπαμπά και με τους υπόλοιπους που πιθανόν συμμετέχουν στην ανατροφή του παιδιού, ποια θα είναι τα όρια στις επιθυμίες του και πώς θα αντιδράτε όλοι όταν έρχεστε αντιμέτωποι μ’ αυτές, ο ένας δεν πρέπει ν’ αναιρεί τη στάση του άλλου.
7.Επαινέστε τη θετική συμπεριφορά σε κάθε ευκαιρία.
Μην ξεχνάτε να τονίζετε τη θετική συμπεριφορά του παιδιού σας κάθε φορά που αυτό την επιδεικνύει με εκφράσεις όπως «Τι ευγενικός που ήσουν!», «Τι ωραία που τρως με το πιρούνι σου!».
