Τα προβλήματα της εκ γενετής κωφώσεων αγγίζουν 1 στα 1000 παιδιά στα οποία πρέπει να προσθέσουμε τα πρόωρα ή εκείνα που έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αρρωστήσουν.
Άρα, το 4% των παιδιών έχουν κάπου πρόβλημα ακοής. Πώς γίνεται η ανίχνευση της διαταραχής; Πώς μπορούμε να διαγνώσουμε το πρόβλημα;
Όλα όσα θα πρέπει να ξέρετε για να προστατέψετε τα αυτιά του μωρού σας.
Το ακουστικό σύστημα είναι πολύπλοκο… και εύθραυστο. Για αυτό και μπορεί να υποστεί πολλές διαταραχές. Διακρίνουμε τις γενετικές διαταραχές και εκείνες που εμφανίζονται μετά τη γέννηση.
Οι γενετικές διαταραχές συνδέονται με την κληρονομικότητα και ευθύνονται για 2 στις 3 περιπτώσεις κώφωσης.
Καμιά φορά είναι δείκτες ευρύτερων προβλημάτων τα οποία, εκτός από την πρόκληση κώφωσης, επηρεάζουν και διάφορα άλλα όργανα.
Τα προβλήματα ακοής που εμφανίζονται κατά την εγκυμοσύνη μπορεί να παρουσιαστούν εξαιτίας κάποιας μόλυνσης της μητέρας όπως είναι η ερυθρά ή από τοξικές ουσίες.
Όμως σε ορισμένες περιπτώσεις, τα προβλήματα ακοής εμφανίζονται μετά τη γέννηση.
Έτσι μπορεί να οφείλονται σε μολύνσεις, τραυματισμούς και τοξικές ουσίες (πχ. Ουσίες φαρμάκων).
Οι πρώτοι που απειλούνται είναι τα πρόωρα και τα παιδιά που παρουσιάζουν ιδιαίτερες αδυναμίες.
Συνοψίζοντας…
Αίτια κώφωσης
- Άγνωστη αιτία
- προγενετικά
- περιγενετικά ή μεταγενετικά
- και κληρονομικότητα
Έλεγχος ακοής στα μωρά
Στη Γερμανία, ένα στα 1.000 παιδιά γεννιέται με πρόβλημα ακοής.
Για τη χώρα μας υπολογίζεται ότι αναλογούν ετησίως 100 γεννήσεις παιδιών με μεγάλου βαθμού αμφοτερόπλευρη βαρηκοΐα και ένας μεγαλύτερος αριθμός νεογνών με μικρότερου βαθμού βαρηκοΐα.
Συχνά, το πρόβλημα αυτό διαπιστώνεται κατά το δεύτερο, τρίτο ή ακόμη και τέταρτο έτος της ζωής του παιδιού και τις περισσότερες φορές είναι πολύ αργά.
Αυτό, καθώς ένα παιδί που έχει προβλήματα ακοής μαθαίνει με καθυστέρηση ή, στη χειρότερη περίπτωση, δεν μαθαίνει καθόλου να μιλά.
Τι συνιστούν οι ωτορινολαρυγγολόγοι;
Γι’ αυτό, οι ωτορινολαρυγγολόγοι θεωρούν όλο και πιο απαραίτητο τον έλεγχο ακοής στα νεογέννητα.
Αυτός ο έλεγχος μπορεί να διενεργηθεί χωρίς προβλήματα ακόμη και από την πρώτη εβδομάδα της ζωής του μωρού σας.
Οι γιατροί διαθέτουν τα απαιτούμενα μηχανήματα, που μπορούν να μετρήσουν την ακοή των παιδιών από τη 2η ημέρα της ζωής τους.
Ο προγραμματισμένος έλεγχος ακοής, που ονομάζεται και προδιαγνωστικός έλεγχος ακοής, διαρκεί λιγότερο από 15 λεπτά, γίνεται όταν το μωρό κοιμάται και είναι εντελώς ανώδυνος.
Ο έλεγχος ακοής διενεργείται κατά κανόνα στο μαιευτήριο, χωρίς ωστόσο να ανήκει προς το παρόν στις απαραίτητες εξετάσεις. Με άλλα λόγια, το αντίτιμο πρέπει να καταβληθεί από τους ίδιους τους γονείς.
Δυστυχώς, η κώφωση ή η μειωμένη ακοή αποτελεί μια από τις πιο συχνές αναπηρίες στα μωρά, ωστόσο περνούν συχνά απαρατήρητες από τους παιδιάτρους κατά τις τακτικές εξετάσεις.
Εάν αυτά τα προβλήματα ακοής εντοπιστούν και αντιμετωπιστούν έγκαιρα, το παιδί έχει πολλές πιθανότητες να αναπτυχθεί φυσιολογικά από πνευματική, ψυχολογική και κοινωνική άποψη.
“Πως να ελέγξω μόνη μου την ακοή του παιδιού μου;”
- Τρομάζει το μωρό σας κατά την 4η έως την 6η εβδομάδα της ζωής του από ξαφνικούς, δυνατούς θορύβους, όπως για παράδειγμα το χτύπημα μιας πόρτας;
- Στρέφει το παιδί κατά τον 3ο έως 4ο μήνα της ζωής του τα μάτια προς την κατεύθυνση της πηγής του θορύβου;
- Προσπαθεί να προφέρει το παιδί κατά τον 6ο έως 7ο μήνα της ζωής του δισύλλαβες λεξούλες;
- Ανταποκρίνεται το παιδί σε ηλικία 10 έως 12 μηνών στο ψιθύρισμα από απόσταση ενός μέτρου και ανταποκρίνεται κατά περίπτωση στο όνομά του;
- Μήπως το παιδί σας είναι πιο σιωπηλό από τους συνομηλίκους του και η γλωσσική του ανάπτυξη έχει καθυστερήσει αισθητά;
Ακοή και επιπτώσεις στην γλωσσική ανάπτυξη
Η ανεπαρκής ακοή στα παιδιά διαταράσσει τη διαδικασία εκμάθησης των γλωσσικών κανόνων που διέπουν την ανάπτυξη ήχων, λέξεων και προτάσεων.
Η διαταραχή της γλωσσικής ανάπτυξης επηρεάζει και την κατάκτηση των νοητικών δεξιοτήτων (νοήματα και σκέψη).
Ανάλογα με το βαθμό της απώλειας της ακοής, μπορεί να παρατηρηθούν διαταραχές στην άρθρωση, τη φώνηση και τη χροιά της φωνής.
Ακόμα και οι ήπιες και παροδικές απώλειες ακουστικής οξύτητας, που προκαλούνται από ωτίτιδες ή αλλεργίες, μπορεί να επιβαρύνουν τη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού.
Η οξεία απώλεια ακοής προκαλεί επιπλέον δυσκολίες στον έλεγχο της φώνησης, του ρυθμού, του επιγονισμού και της αναπνοής.
Η σοβαρότητα της γλωσσικής διαταραχής που μπορεί να προκληθεί εξαρτάται από το είδος της βαρηκοΐας, την αιτιολογία, την ηλικία εμφάνισής της, καθώς και από την θεραπευτική παρέμβαση και την οικογενειακή στήριξη.
Οι γονείς θα πρέπει να βεβαιωθούν ότι ελέγχεται η ακοή των παιδιών τους σε τακτά χρονικά διαστήματα, ιδιαίτερα αν υπάρχει ιστορικό ωτίτιδων, συχνών κρυολογημάτων ή άλλων λοιμώξεων του άνω αναπνευστικού συστήματος ή αλλεργιών.
