Οι συγκρούσεις γονέων – παιδιών είναι αναπόφευκτο κομμάτι της οικογενειακής ζωής. Το πώς θα επιλυθούν είναι καθοριστικής σημασίας για τη σχέση των δύο μερών. Οι συγκρούσεις αυτές μπορεί να αφήσουν αρνητικά συναισθήματα και μόνιμη πικρία, να κλονίσουν τη σχέση γονέων παιδιών ή να αποτελέσουν ευκαιρία για οικειότητα και ζεστασιά. Όταν ένα πρόβλημα προκύπτει μέσα σε μια οικογένεια είναι σημαντικό αρχικά να κατανοήσουμε ποιον αφορά. Ποιανού οι ανάγκες παραβιάζονται, ποιος θα βιώσει τις συνέπειες και άρα ποιος είναι αυτός που θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για τη λύση του.
Το πρόβλημα μπορεί να είναι του παιδιού, του γονέα ή και των δύο. Αν και ακούγεται απλό, οι γονείς συχνά έχουν την τάση να ταυτίζονται με τα συναισθήματα και τις ανησυχίες του παιδιού τους, με αποτέλεσμα η λύση να αναζητείται σε λάθος κατεύθυνση.
Επιλύοντας τις συγκρούσεις
Όταν θα καταφέρουμε να κάνουμε αυτόν το διαχωρισμό, τότε μπορούμε να επιλέξουμε και την κατάλληλη τεχνική για την επίλυση του προβλήματος. Σε κάθε περίπτωση η παρέμβαση είναι διαφορετική. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την ενεργητική ακρόαση, τα Εγώ – μηνύματα ή να αναζητήσουμε μια κοινά αποδεκτή λύση. Και οι τρεις τεχνικές ενθαρρύνουν γονείς και παιδιά να εκφράσουν τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους μέσα σε ένα κλίμα αποδοχής και κατανόησης. Δεν επικοινωνούν κάποια συμβουλή, κρίση ή καθοδήγηση και κατ’ επέκταση είναι ελάχιστα απειλητικές για τη μεταξύ τους σχέση. Οι παραπάνω τεχνικές με ελάχιστη εκπαίδευση μπορούν να εφαρμοστούν αποτελεσματικά από τους γονείς και να αποδειχτούν ιδιαίτερα χρήσιμες στη διαμόρφωση μιας σχέσης εμπιστοσύνης με το παιδί τους. Οι γονείς που συμμετέχουν στα βιωματικά εργαστήρια μας και εκπαιδεύονται σε αυτές, αναφέρουν ότι αρχίζουν να βλέπουν διαφορετικά τις συγκρούσεις με τα παιδιά τους, ότι η μεταξύ τους επικοινωνία βελτιώνεται και ότι μέσα στην οικογένεια κυριαρχούν πιο θετικά συναισθήματα. Φυσικά εντάσεις πάντα υπάρχουν, αλλά αντιμετωπίζονται πιο αποτελεσματικά.
Γενικές αρχές για την επίλυση των συγκρούσεων:
- Όταν προκύπτει μια διαφωνία με το παιδί σας, εκτός από την κατάλληλη τεχνική για την επίλυση της, θυμηθείτε και τις εξής βασικές αρχές:
- Παραμείνετε ψύχραιμοι. Ο ρόλος σας είναι να διδάξετε στα παιδιά σας υγιείς τρόπους εκτόνωσης των συναισθημάτων. Προσπαθήστε αυτό να το επικοινωνήσετε με το παράδειγμα και τη στάση σας.
- Πιστέψτε στη θετική φύση του παιδιού σας και στην ικανότητα του να αντιμετωπίζει μόνο του τις δυσκολίες που προκύπτουν.
- Σεβαστείτε τις επιθυμίες του. Οι δικές του ανάγκες δεν είναι λιγότερο σημαντικές από τις δικές σας, δώστε τους το χώρο και το χρόνο που τους αρμόζει.
- Αποδεχτείτε όλα τα συναισθήματα του ως φυσιολογικά αλλά θέστε όρια ως προς τη συμπεριφορά του.
- Όταν νιώθετε ότι μια δική σας ανάγκη παραβιάζεται, εξηγήστε στο παιδί πως νιώθετε καθώς και ποιες υποχωρήσεις είστε διατεθειμένοι να κάνετε.
- Αν μια διαφωνία καταλήξει σε έντονη διαμάχη, επαναφέρετε το θέμα αργότερα, όταν θα είστε όλοι ήρεμοι και λιγότερο θυμωμένοι. Μη διστάστε να ζητήσετε συγγνώμη αν νιώθετε ότι έχετε χάσει τον έλεγχο. Το παιδί θα το εκτιμήσει και σε καμία περίπτωση δε θα το θεωρήσει ως ένδειξη αδυναμίας.
- Αν ένα θέμα επανέρχεται συνεχώς και οδηγεί σε διαφωνία και καβγά, τότε πιθανόν να πρέπει να επιλέξετε έναν διαφορετικό τρόπο για την επίλυση του. Δοκιμάστε νέες ιδέες και ζητήστε από το παιδί να σας πει τις δικές του. Μπορεί να αποβούν ιδιαίτερα εποικοδομητικές.
Συμπερασματικά, ο στόχος είναι πάντα οι διαφωνίες να επιλύονται με τρόπους που δε θα είναι καταστροφικοί για τη σχέση σας με το παιδί σας. Δε μπορούμε να τις αποφύγουμε, μπορούμε όμως να τις αντιμετωπίσουμε με τέτοιο τρόπο ώστε να μειώσουμε την εχθρότητα και να αυξήσουμε την αγάπη.
Πηγή: Ioannakouria.gr
