Πρόληψη στο τσίμπημα μέλισσας
Patch & Rast – τεστ αλλεργίας στο τσίμπημα των μελισσών
Δύο είδη τεστ μπορούν να βοηθήσουν να προβλέψουμε αν κάποιος θα έχει αλλεργική αντίδραση σε μελλοντικά τσιμπήματα. Κανένα από τα δύο δεν είναι τέλειο, αλλά ο συνδυασμός και των δύο είναι χρήσιμος. Η δερματική αντίδραση μέσω των Patch τεστ (επιδερμική εξέταση) είναι εμφανώς θετική στην πλειοψηφία των ασθενών με ιστορικό τσιμπήματος μέλισσας.
Πάντως, περίπου το 50% ατόμων που δεν είναι αλλεργικά, έχουν και αυτά θετική αντίδραση. Οι ασθενείς που έχουν ιστορικό αναφυλαξίας μετά από τσίμπημα μέλισσας και αρνητική αντίδραση στο τεστ, πρέπει να κάνουν εξετάσεις αίματος και να επαναλάβουν το τεστ κάθε 3 με 6 μήνες. Το τεστ πρέπει να γίνεται προσεκτικά για να προλάβουμε συστημικές αντιδράσεις σε εξαιρετικά ευαίσθητα άτομα.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι ο βαθμός της θετικότητας ενός δερματικού τεστ δεν συνδέεται κατ’ ανάγκη με τη σοβαρότητα της αλλεργικής αντίδρασης. Μια εξέταση αίματος, γνωστή ως RAST τεστ έχει περίπου 20% αποτυχία. Όπως με το δερματικό τεστ έτσι και ο βαθμός θετικότητας του τεστ δεν δίνει περαιτέρω πληροφορίες για τη σοβαρότητα της αλλεργίας.
θεραπεία στο τσίμπημα μέλισσας
Κανένα από τα τεστ δεν ενδείκνυται μετά από εκτεταμένη τοπική αντίδραση. Η θεραπεία των αλλεργιών περιλαμβάνει την πρόληψη των τσιμπημάτων από μέλισσες, με τη χρήση ενδοφλέβια ένεση αδρεναλίνης γνωστή και ως επινεφρίνη (η οποία πρέπει να δίνεται με ένεση αμέσως μετά από τσίμπημα που προκαλεί ζάλη, πρήξιμο των χειλιών ή της γλώσσας, ή δυσκολία της αναπνοής), ή κορτιζονούχων, αντισταμινικών και ίσως και αντιαλλεργικών ενέσεων.
Αυτές πολλές φορές απευαισθητοποιούν τα άτομα στο τσίμπημα της μέλισσας. Συνήθως, απευθύνονται σε άτομα με συστημική αλλεργική αντίδραση και είτε θετική δερματική αντίδραση είτε θετικά RAST τεστ.
Ακόμα και χωρίς θεραπεία, τα πιο πολλά παιδιά ξεπερνούν τις αλλεργίες τους στα τσιμπήματα της μέλισσας. Στατιστικά, περισσότεροι από 1 εκατομμύριο άνθρωποι μόνο στις Η.Π.Α. είναι αλλεργικοί στα τσιμπήματα της μέλισσας.
Ευτυχώς, μόνο περίπου 40 περιπτώσεις ετησίως από αυτές μπορεί να αποβούν μοιραίες και από αυτές οι περισσότερες αφορούν ενήλικες, που δεν αντέδρασαν εγκαίρως για να αντιμετωπίσουν τις οξείες αλλεργικές αντιδράσεις από το τσίμπημα.
Πάντως, σε κάθε περίπτωση πρέπει να επισκέπτεστε έναν αλλεργιολόγο, ακόμα και αν στο παρελθόν είχατε ξεπεράσει εύκολα το τσίμπημα μέλισσας, χωρίς την ανάγκη θεραπείας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
