Από τη στιγμή που το μωράκι σας γεννηθεί, θα μπείτε σε ένα κόσμο όπου κάθε κίνηση, κάθε ήχος, κάθε λεξούλα θα έχει άλλη διάσταση και αξία.
Τα παιδιά μας είναι πηγή ευτυχίας, ολοκλήρωσης και εμπειρίας.Αποτελούν όμως παράλληλα και μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για ένα γονιό.
Πώς μπορεί ένας γονιός να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες που παρουσιάζονται στον πρώτο χρόνο της ζωής του παιδιού του;
Ο Αλέξανδρος, 7 μηνών, συνήθισε να βλέπει τη μητέρα του να φεύγει για τη δουλειά κάθε μέρα στη μια περίπου. Η ίδια είχε καθιερώσει ένα καθημερινό πρόγραμμα, όπου τον τάιζε, τον άλλαζε, έπαιζε για λίγο μαζί του και μετά τον άφηνε με την κοπέλα που τον πρόσεχε όσο αυτή ήταν στη δουλειά. Όταν γύρναγε σπίτι τον χαιρετούσε με ένα τεράστιο χαμόγελο και μια ζεστή αγκαλιά.
Η μητέρα της Ελένης όμως ήταν συνέχεια δίπλα της και τη φρόντιζε με αποτέλεσμα κάθε φόρα που ήθελε να φύγει για λίγο από το σπίτι, η Ελένη να στεναχωριέται και να κλαίει.
Όταν λοιπόν αποφάσισε να επιστρέψει στη δουλειά της, η μητέρα της μικρής προσπάθησε με αργά βήματα να την κάνει να συνηθίσει την απουσία της. Κάθε μέρα που ερχόταν η κοπέλα που πρόσεχε την Ελένη, η μητέρα της περνούσε λίγο χρόνο μαζί τους μέχρι που η κόρη της συνήθισε την απουσία της και κατάλαβε ότι σύντομα θα την ξανάβλεπε.
Τους πρώτους μήνες της ζωής τους, τα μωρά προσκολλούνται στη μητέρα τους και όταν πια στους 6 ή 7 μήνες έρχεται η ώρα να καταλάβουν ότι είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος με υποχρεώσεις θυμώνουν και αντιδρούν άσχημα. Αυτή ή αντίδραση οφείλεται στο φόβο του αποχωρισμού.
Παρόλα αυτά όμως την ίδια χρονική περίοδο οι ικανότητές τους αυξάνονται και έτσι τα παιδιά μαθαίνουν να είναι πιο ανεξάρτητα. Εξερευνώντας λοιπόν τον κόσμο αρχίζουν και αποκτούν αυτοπεποίθηση και η απομάκρυνση από τους γονείς έρχεται πιο ομαλά.
Μερικά μωρά προσαρμόζονται εύκολα στα νέα δεδομένα, άλλα όμως βρίσκουν τον αποχωρισμό, έστω και για μερικές ώρες, ανυπόφορο.
Σε αυτές τις περιπτώσεις οι γονείς πρέπει να προσπαθούν σταδιακά να κάνουν τα παιδιά τους να συνηθίσουν στην ιδέα της απουσία τους και να τα καθησυχάζουν κάθε φορά που φεύγουν.
Πρέπει επίσης να τους φέρονται με αγάπη και ζεστασιά κάθε φορά που γυρνάνε από τη δουλειά και να περνάνε χρόνο μαζί τους κάθε μέρα.
Ο φόβος των αγνώστων
Κάθε φορά που η Χριστίνα συναντούσε ξαφνικά κάποιο άγνωστο σε αυτή άτομο άρχιζε να κλαίει και να κοιτάει προς το μέρος της μητέρας της.
Στην ηλικία 6 με 7 μηνών μερικά μωρά που προηγουμένως είναι αρκετά φιλικά με τα ξένα πρόσωπα αρχίζουν να αντιδρούν αρνητικά και να στρέφονται προς τις μητέρες τους.
Είναι η περίοδος που αρχίζουν να μαθαίνουν ότι κάθε άνθρωπος που συναντάνε είναι διαφορετικός και ο μόνος τρόπος να δεχτούν τα νέα αυτά πρόσωπα στη ζωή τους είναι η μητέρα να είναι άνετη και φιλική απέναντι τους.
Έτσι το μωρό θα καταλάβει ότι μπορεί να εμπιστευτεί το συγκεκριμένο άτομο. Μια σταδιακή προσέγγιση που επιτρέπει στο μωρό να συνηθίσει την παρουσία ενός ξένου βοηθά μέχρι να φτάσει το στάδιο όπου ο φόβος ξεπερνιέται.
Ο Κώστας, 7 μηνών, ήταν ένα καλόβολο μωράκι που έκλαιγε μονάχα όταν πείναγε ή δεν αισθανόταν καλά.
Καθώς όμως έγινε πιο δραστήριος ανέπτυξε ένα νέο είδος κλάματος που έμοιαζε με μουρμουρητό.
Η μητέρα του ερμήνευσε σωστά αυτό το κλαψούρισμα ως ένδειξη για τα την ανάγκη του γιου της για συντροφιά και αντιδρούσε κάθε φορά σωστά, παίζοντας μαζί του.
Αμέσως ο μικρός Κώστας ηρεμούσε και το χαμόγελο φώτιζε πάλι το προσωπάκι του.
Το κλάμα αποτελεί έναν τρόπο επικοινωνίας. Υπάρχουν διαφορετικά είδη κλάματος ανάλογα με το τι θέλει να εκφράσει το παιδάκι σας. Το κλάμα της πείνας διαφέρει από αυτό του πόνου.
Όταν το παιδάκι σας θέλει να σας τραβήξει την προσοχή αρχίζει να κλαίει δυνατά και κάθε λυγμός ακολουθείται από μια μικρή παύση.
Όταν το μωράκι σας είναι εκνευρισμένο και θέλει να γκρινιάξει χρησιμοποιεί πιο σιγανό κλάμα που μοιάζει με μουρμουρητό.
Τα κλάμα είναι σχεδόν πάντα αποτελεσματικό γιατί φέρνει αποτελέσματα. Έρευνες αποκαλύπτουν ότι όταν οι ενήλικες ακούν ένα μωρό να κλαίει αυξάνονται οι παλμοί τους και η πίεσή τους ανεβαίνει.
Δεν μπορείτε να κακομάθετε ένα μωρό στο πρώτο ή το δεύτερο μήνα γι’ αυτό να το παίρνετε αγκαλιά όταν κλαίει για να το βοηθήσετε να καταλάβει ότι οι ανάγκες του θα καλυφτούν και για να αποκτήσει εμπιστοσύνη στο άτομό σας.
Στους 4 μήνες το μωρό μπορεί να ανακαλύψει ότι μπορεί να τραβήξει την προσοχή σας αν κλαίει αλλά ακόμα δε θα το κακομάθετε αν το πάρετε αγκαλιά.
Όσο μεγαλώνει όμως το μωράκι σας προσπαθήστε να μην ανταποκρίνεστε κάθε φορά που βάζει τα κλάματα, για να ενισχύσετε την αυτοπεποίθησή του.
Εάν συνεχίσει να κλαίει, αφήστε το για 10 λεπτά μόνο του πρώτου ξαναπροσπαθήσετε να το ηρεμήσετε.
Με τον καιρό θα καταλάβει ότι μερικές φορές θα πρέπει να τα βγάζει πέρα μόνο του.
Ο Νίκος, 18 μηνών, δεν είχε μέχρι τώρα καταφέρει να μπει σε μια σταθερή ρουτίνα ύπνου.
Οι γονείς του δοκίμασαν πολλά κόλπα, τον άφησαν να κοιμηθεί στο κρεβάτι τους, τον άφησαν μόνο του να κλαίει για ώρα, του έβαλαν μουσική, του έκαναν μασάζ στην πλάτη αλλά τίποτα δεν είχε αποτέλεσμα.
Ξαφνικά, μια νύχτα, σταμάτησε να αντιστέκεται και από τότε δεν τους έχει ξαναενοχλήσει.
Οι ειδικοί διχάζονται πάνω στο ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να αναπτύξουν τα παιδιά υγιείς συνήθειες στο θέμα του ύπνου.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι η καθιέρωση κάποιων συνηθειών και προσδοκιών πριν την ώρα του ύπνου είναι η καλύτερη συνταγή.
Απαλά κομμάτια, ή η παρουσία του γονιού μπορούν επίσης να βοηθήσουν τα παιδιά σας να αποκοιμηθούν.
Όσο για τα μωρά που ξυπνάνε στη μέση της νύχτας, ειδικοί προτείνουν στους γονείς να καθησυχάζουν το παιδί τους και να επιβεβαιώνουν ότι δεν αισθάνεται άσχημα ή άβολα για κάποιο λόγο.
Μην τους δίνετε να φάνε και μην αρχίζετε να παίζετε μαζί τους γιατί είναι πολύ πιθανό να αργήσει μετά να τα πάρει ο ύπνος.
Άλλο ένα θέμα που διχάζει τους ειδικούς είναι το αν οι γονείς θα πρέπει να επιτρέπουν στο παιδί τους να κοιμάται στο κρεβάτι τους.
Αυτό φυσικά είναι θέμα της κάθε οικογένειας, αλλά ο γονείς θα πρέπει να γνωρίζουν ότι μερικά παιδιά δεν μπορούν να κοιμηθούν γιατί δε μπορούν να τους αποχωριστούν οπότε το να κοιμούνται μαζί τους δε θα λύσει το πρόβλημα.
Η μέση οδός είναι να καθησυχάζεται το παιδί με τρυφερές κινήσεις και λόγια προτού μείνει μόνο του στο δωμάτιο.
Το να αφήσετε το παιδί σας να κοιμηθεί μόνο του δε θα του προκαλέσει κανένα κακό.
