Ως γονιός, δεν υπάρχει τίποτα πιο θλιβερό από το να ακούτε το παιδί σας να λέει «δεν θέλω να πάω σχολείο. Ο δάσκαλός μου είναι κακός!».
Δεν θέλουμε να βλέπουμε τα παιδιά μας να υποφέρουν, ειδικά όταν προκαλείται από κάποιον που πρέπει να εμπιστευτούμε για την συναισθηματική και νοητική ευημερία τους σε καθημερινή βάση.
Οπότε, τι μπορείτε να πείτε ή να κάνετε όταν το παιδί σας γυρνάει από το σχολείο και παραπονιέται για τον δάσκαλο;
-Οι περισσότεροι δάσκαλοι δεν είναι κακοί.
Το πιο σημαντικό που θα πρέπει να θυμάστε είναι ότι η τεράστια πλειοψηφία των δασκάλων είναι στοργικοί, αφοσιωμένοι, και πολύ καλά εκπαιδευμένοι.
Ο καθένας έχει και το δικό του στιλ και τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν να προσαρμόζονται.
Όπως ακριβώς τα παιδιά επωφελούνται από τους δασκάλους που είναι πολύ ζεστοί και υπομονετικοί, μπορούν επίσης να μάθουν και από κάποιον που είναι πιο αυστηρός και απαιτητικός.
Τα παιδιά μπορούν επίσης να αποκτήσουν και πολύτιμα μαθήματα για τη ζωή, από έναν στοργικό δάσκαλο που μπορεί να είναι και λίγο παράξενος και εριστικός.
Αν το παιδί σας έχει πρόβλημα προσαρμογής με τον δάσκαλό του, σας παραθέτουμε κάποιες εύκολες συμβουλές για να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά την κατάσταση:
-Ακούστε και κατανοήστε το παιδί σας, όταν σας παραπονιέται για τον δάσκαλό του.
Όταν το παιδί σας λέει κάτι του τύπου «Η δασκάλα μου είναι κακιά. Δεν την χωνεύω καθόλου», δεν χρειάζεται ούτε κήρυγμα, ούτε απειλές, ούτε κάποιον να «φτιάξει» το πρόβλημα.
Αυτό που χρειάζεται πάνω από όλα είναι να καθίσετε και να το ακούσετε με αγάπη.
Θα μπορούσατε να απαντήσετε ρωτώντας το «Αλήθεια δεν την χωνεύεις; Αυτό θα πρέπει να είναι πολύ δύσκολο για σένα.
Αν κάποιο παιδί είναι αρκετά έξυπνο να βρει ένα τρόπο να μπορέσει να τα πηγαίνει καλά μαζί της, αυτό θα είσαι εσύ».
Να σιγουρευτείτε ότι δώσατε στο παιδί σας να καταλάβει πόσο πολύ το αγαπάτε, και ότι είστε πρόθυμοι να ακούσετε οποιεσδήποτε έννοιες και ανησυχίες του.
-Αντισταθείτε στην επιθυμία σας να μιλήσετε άσχημα για τον δάσκαλο του παιδιού σας ή για το σχολείο του.
Ανεξάρτητα από το πόσο μπορεί να διαφωνούμε με τον δάσκαλο του παιδιού μας ή με το σχολείο του, είναι επιβεβλημένο να περάσουμε στα παιδιά μας το εξής μήνυμα: «Θα πρέπει να σέβεσαι τους δασκάλους και να τους ακούς.
Μπορεί να μην συμφωνείς πάντα με αυτά που λένε ή κάνουν, αλλά δεν είναι ποτέ αποδεκτό να είσαι αυθάδης ή ανυπάκουος».
Οι γονείς που κάνουν το λάθος να εκφράζουν αρνητικά σχόλια για τους δασκάλους μπροστά στα παιδιά τους, τα οδηγούν προς εκπαιδευτική αποτυχία.
Όταν οι γονείς ενθαρρύνουν τα παιδιά να μάθουν πώς να αντιμετωπίζουν θετικά τους δύσκολους δασκάλους και τις καταστάσεις που προκαλούν άγχος, μαθαίνουν να υπερνικούν τις προκλήσεις και να λύνουν τα προβλήματά τους.
Με άλλα λόγια, αν επιτρέπουμε στα παιδιά μας να κατηγορούν τους δασκάλους για τα προβλήματά τους, τους κλέβουμε μια σημαντική ευκαιρία μάθησης.
-Βοηθήστε το παιδί σας να καταλάβει ότι το να έχει έναν σκληρό δάσκαλο δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό.
Μπορείτε να ρωτήσετε το παιδί σας «γιατί είναι καλό το να έχεις έναν δύσκολο δάσκαλο αυτή τη χρονιά;»
όταν το παιδί σας θα σηκώσει τους ώμους του και θα απαντήσει «δεν ξέρω», μπορείτε να του απαντήσετε λέγοντας «θα έχεις την ευκαιρία να μάθεις ότι μπορείς να είσαι πετυχημένος ακόμα και με τους πιο δύσκολους ανθρώπους.
Αυτή είναι μια από τις πιο πολύτιμες ικανότητες στη ζωή!»
-Θυμηθείτε:
Μαθαίνοντας στα παιδιά να τα πηγαίνουν καλά με έναν απαιτητικό δάσκαλο, τους διδάσκουμε και πώς να επιτύχουν και με ένα απαιτητικό αφεντικό.
Έρευνες έχουν δείξει πως οι υπάλληλοι που τα πάνε καλά ακόμα και με τα πιο απαιτητικά αφεντικά είναι αυτοί που:
1. Πηγαίνουν στη δουλειά λίγο νωρίτερα κάθε μέρα.
2. Εμφανίζονται με χαμόγελο και θετική συμπεριφορά.
3. Ακούν και ακολουθούν οδηγίες.
4. Δουλεύουν λίγο πιο σκληρά από ότι χρειάζεται.
5. Τα πάνε καλά με τους συναδέλφους και τους πελάτες.
Τα παιδιά που μαθαίνουν αυτές τις ικανότητες στο σπίτι και στο σχολείο, επιτυγχάνουν με τους πιο δύσκολους δασκάλους, παίρνουν καλύτερους βαθμούς, και τελικά φτάνουν στην κορυφή του επαγγέλματος που έχουν επιλέξει.
-Να αναμειχτείτε μόνο σαν έσχατη λύση.
Να παρέμβετε εκ μέρους του παιδιού σας μόνο όταν θα είναι ξεκάθαρο ότι ο δάσκαλος είναι τόσο ανεπαρκής ή αρνητικός που ακόμα και στον πιο υπεύθυνο και με την καλύτερη συμπεριφορά μαθητή θα φαινόταν αδύνατο να προσαρμοστεί. Ευτυχώς, αυτού του είδους οι δάσκαλοι είναι κάτι σπάνιο.
Όταν ακολουθήσετε αυτές τις συμβουλές, θα δώσετε στα παιδιά σας το δώρο του να ξέρουν ότι μπορούν να επιτύχουν γύρω από διαφορετικούς τύπους ανθρώπων.
Δυστυχώς, κάποιοι γονείς κλέβουν αυτή την υπέροχη ευκαιρία προσπαθώντας να σιγουρέψουν ότι οι δάσκαλοι των παιδιών τους είναι «τέλειοι».
Δυστυχώς, ως ενήλικες, πολλά από αυτά τα παιδιά περνάνε όλη τους τη ζωή όντας δυστυχισμένα, επειδή οι άλλοι άνθρωποι είναι «κακοί» ή «άδικοι».
Μην πέσετε σε αυτή την παγίδα! Χρησιμοποιήστε αυτές τις συμβουλές και δώστε στα παιδιά σας την ευθύνη και την αυτοπεποίθηση που τους αξίζει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Σχολική άρνηση:”Το παιδί μου δε θέλει να πάει στο σχολείο. Τι να κάνω;”
