Σημάδια εκ γενετής
Σχεδόν όλοι μας έχουμε ένα σημάδι εκ γενετής. Είναι σαν μια προσωπική σφραγίδα αφού είναι μοναδικό για τον καθένα που το φέρει, καθώς του προσδίδει ένα πολύ ιδιαίτερο χαρακτηριστικό.
Σημάδια εκ γενετής : Τι είναι;
Σύμφωνα με την ιατρική ορολογία ο συγγενής σπίλος (σημάδι εκ γενετής) είναι καλοήθης όγκος (νεόπλασμα), αποτελούμενος από ταχέως αναπτυσσόμενα ή κακοσχηματισμένα αιμοφόρα αγγεία ή λεμφαγγεία.
Σημάδια εκ γενετής : Πότε εμφανίζονται;
Συνήθως, ανακαλύπτονται μετά τον τοκετό (εκ γενετής), αλλά μπορεί να εμφανισθούν και αργότερα (επίκτητα), σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος και ποικίλλουν από αμυδρές κηλίδες, μέχρι σκουρόχρωμους λεκέδες ή διογκώσεις (πρηξίματα), που καλύπτουν μεγαλύτερο μέρος του δέρματος.
Σημάδια εκ γενετής και λαϊκή παράδοση…
Πολλά λέγονται για το πώς μπορεί να προκληθεί ένα εκ γενετής σημάδι στο μωρό. Η λαϊκή δοξασία αποδίδει τα εκ γενετής σημάδια σε μια στεναχώρια ή σε μια δύσκολη συναισθηματική κατάσταση που είχε περάσει η μητέρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν πως αν η έγκυος επιθυμήσει κάτι φαγώσιμο και ταυτόχρονα ακουμπήσει ένα σημείο του σώματός της, τότε ένα σημάδι εμφανίζεται στο ίδιο σημείο στο σώμα του μωρού!
Η αλήθεια είναι πώς τα σημάδια αυτά δεν είναι ούτε κληρονομικά, ούτε προκαλούνται από οτιδήποτε συμβαίνει στη μητέρα κατά την εγκυμοσύνη. Μερικοί γονείς μάλιστα τα βρίσκουν χαριτωμένα σαν μια απόδειξη της μοναδικότητας του παιδιού τους.
Σημάδια εκ γενετής και επικυνδυνότητα:
Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε! Τα περισσότερα σημάδια εκ γενετής είναι ακίνδυνα.
Οι περισσότεροι γονείς πάντως εκπλήσσονται δυσάρεστα όταν ανακαλύπτουν ένα σημάδι στο σώμα του μωρού τους. Όμως, αν και ενοχλητικά τα σημάδια αυτά ,είναι συνήθως ακίνδυνα και τα περισσότερα εξαφανίζονται με τον καιρό.
Σε ορισμένες περιπτώσεις που τα εκ γενετής σημάδια είναι σε εμφανή σημεία του σώματος ή μεγάλα σε μέγεθος, αν δεν εξαφανισθούν από μόνα τους ίσως χρειασθούν ιατρική αντιμετώπιση ή ακόμα και χειρουργική επέμβαση με laser, αλλά οπωσδήποτε αργότερα, όταν το παιδί μεγαλώσει λιγάκι.
Σημάδια εκ γενετής : Που οφείλονται πραγματικά;
Δεν είναι απολύτως γνωστό γιατί ορισμένα αγγεία διευρύνονται τόσο πολύ σε ορισμένα σημεία του σώματος. Κανείς δεν γνωρίζει γιατί κάποια παιδιά έχουν εκ γενετής σημάδια και άλλα όχι.
Κάποια, πάντως, προκαλούνται από τη διόγκωση των αγγείων ή των χρωμοκυττάρων.
Σημάδια εκ γενετής : Με τι μοιάζουν; Σε ποιες κατηγορίες διακρίνονται;
Τα φλεβικά σημάδια είναι τα πιο κοινά και εμφανίζονται σχεδόν στο 10% των νεογέννητων. Τέτοιου είδους είναι:
Τσίμπημα του πελαργού (σπίλοι)
- Ονομάζονται έτσι γιατί είναι σαν να άφησε ίχνη το ράμφος του πουλιού που “έφερε” το μωρό.
- Είναι μικρές, ανοιχτόχρωμες κηλίδες, επίπεδες, ακανόνιστου σχήματος που εμφανίζονται στο πίσω μέρος του κεφαλιού, στον αυχένα.
- Συνήθως εξαφανίζονται μετά τους δώδεκα μήνες ζωής του βρέφους ή και νωρίτερα.
- Αυτά που εμφανίζονται στον αυχένα, μένουν περισσότερο αλλά δεν φαίνονται επειδή καλύπτονται από τα μαλλάκια του μωρού.
Φιλιά των Αγγέλων
Εμφανίζονται στο μέτωπο, τα βλέφαρα, τη μύτη και το πάνω χείλος και είναι το πιο κοινό είδος αγγειακού σπίλου. Ξεθωριάζουν με την πάροδο του χρόνου ή εξαφανίζονται εντελώς.
Τα σημάδια «φράουλα»
- Σε αντίθεση με τα παραπάνω δύο είδη κηλίδων, τα σημάδια «φράουλα», που ονομάζονται έτσι επειδή μοιάζουν με το συγκεκριμένο φρούτο ,έχουν βυσσινί ανώμαλη επιφάνεια.
- Έχουν την τάση να μεγαλώνουν αρχικά και μετά να εξαφανίζονται μέχρι το παιδί να φθάσει στα 5 του ή το αργότερο στα 9 του χρόνια.
- Τα αιμαγγειώματα εμφανίζονται 5 φορές περισσότερο στα κορίτσια απ’ ό,τι στα αγόρια και υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανισθούν σε πρόωρα νεογνά.
- Τα περισσότερα δεν ξεπερνάνε τις 2 ή 3 ίντσες σε διάμετρο, όμως κάποια μπορεί να γίνουν και μεγαλύτερα.
- Στις περιπτώσεις που ένα αιμαγγείωμα εμφανίζεται κοντά στα μάτια ή στην περιοχή της μύτης και απειλεί την όραση ή την αναπνοή του παιδιού, τότε πρέπει να συμβουλευτείτε το νεογνολόγο ή τον παιδίατρό σας και η διόγκωση πρέπει να αφαιρεθεί άμεσα.
«σπηλαιώδη αιμαγγειώματα»
Είναι μπλε και κόκκινου χρώματος, πιο φουσκωτά σε υφή απ΄ ότι οι «φράουλες» και μεγαλώνουν γρήγορα τους πρώτους έξι μήνες και αρχίζουν να συρρικνώνονται περίπου στους 18 μήνες ζωής του μωρού και συνήθως εξαφανίζονται στην εφηβεία.
Πιο συχνά εμφανίζονται στην πλάτη ή τον πισινούλη του μωρού, ωστόσο μπορεί να εμφανιστούν και σε οποιοδήποτε άλλο σημείο του σώματος.
Παρουσιάζονται πιο συχνά σε μωράκια με πιο σκούρο χρώμα δέρματος.
Άλλα εκ γενετής σημάδια :…
Σημάδι βαθυκόκκινου ή καστανού χρώματος
Είναι επίπεδο, δηλαδή δεν εξέχει από το δέρμα και συνήθως εμφανίζεται σε περιοχές του προσώπου ή του λαιμού. Αυτά ειδικά τα σημάδια μπορεί να προκαλέσουν ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα, καθώς φαίνονται πολύ έντονα στο πρόσωπο του παιδιού.
Επειδή εμφανίζονται στο μέτωπο, τα βλέφαρα ή και τις δύο πλευρές του προσώπου, μπορεί να συνδεθούν με την εμφάνιση γλαυκώματος και αν μείνουν χωρίς θεραπεία μπορεί να οδηγήσουν στην τύφλωση.
Μόνιμες κηλίδες καφέ χρώματος
Στα εκ γενετής σημάδια περιλαμβάνονται και αυτές που μερικές φορές εμφανίζονται συγκεντρωμένες πολλές μαζί.
Επιπλέον…
Ελιές που ποικίλλουν σε μέγεθος και μπορεί να καλύπτονται από τρίχωμα, κρεατοελιές, μπλεδίζοντα ή πρασινίζοντα σημάδια στους γλουτούς ή την πλάτη,που εξαφανίζονται μέχρι το παιδί να πάει σχολείο και οι φακίδες που εμφανίζονται συνήθως στις ανοιχτόχρωμες επιδερμίδες.
Αποτελούν τα σημάδια εκ γενετής σοβαρό πρόβλημα υγείας;
Όπως ήδη αναφέραμε τα περισσότερα εκ γενετής στίγματα είναι ακίνδυνα και ξεθωριάζουν ή εξαφανίζονται αργά ή γρήγορα από μόνα τους.
Θα ήταν σοφό πάντως οι ελιές να ελέγχονται από το γιατρό σας, κυρίως οι μεγάλες, που ενδέχεται να είναι αβέβαιη η εξέλιξή τους στο μέλλον.
Ο γιατρός επίσης θα πρέπει να παρακολουθεί και κάποιες κηλίδες όπως αυτές που έχουν σκούρο κόκκινο χρώμα και βρίσκονται κοντά στα μάτια, τα μεγάλης έντασης αιμαγγειώματα στο μπράτσο ή το πόδι και τις μεγάλες συγκεντρώσεις στιγμάτων καφέ χρώματος.
Σημάδια εκ γενετής – αφαίρεση :
Πρέπει να αφαιρούνται τα στίγματα αυτά;
Τα πιο πολλά αιμαγγειώματα δεν απαιτούν θεραπεία. Πολλοί γονείς ενοχλούνται από την όψη τους, πιστεύουν ότι παραμορφώνουν την εικόνα του παιδιού τους και επιθυμούν την αφαίρεσή τους.
Το σωστό από ιατρικής απόψεως, είναι να μην πειράζουμε τα σημάδια αυτά εκτός αν επηρεάζουν τη λειτουργία κάποιου οργάνου.
Αν κάποιο σημάδι είναι ανησυχητικό και ο γιατρός αποφασίσει να το αφαιρέσει, τότε υπάρχουν διάφορες εναλλακτικές λύσεις, όπως π.χ. κρυοχειρουργική, χειρουργική, ακτινοθεραπεία, ή θεραπεία με laser ή η χρήση στεροειδών σε μορφή αλοιφών ή φαρμάκων που λαμβάνονται από το στόμα.
