Με το μυαλό ή με την καρδιά;
Με ποιο τρόπο επιλέγει το παιδί σας…..
Ποια από τα παρακάτω περιγράφουν καλύτερα τη συμπεριφορά του παιδιού σας;
- Είναι ειλικρινής ή διπλωμάτης;
- Προτιμά τα πράγματα γύρω του να είναι αρμονικά ή να είναι δίκαια;
- Μπορεί να αγνοεί ή να πληγώνει τα συναισθήματα των άλλων χωρίς να το καταλαβαίνει ή ενδιαφέρεται για το εάν θα στεναχωρηθούν με αυτά που θα πει;
- Του αρέσει να ευχαριστεί τους άλλους ή θέλει να εκτιμάται για την αξία του;
-Εάν το παιδί σας προτιμά την αλήθεια, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι αυτή μπορεί να στεναχωρήσει άλλους ανθρώπους, εάν θεωρεί ότι εφόσον κάτι είναι δίκαιο και αληθινό, πρέπει και να λέγεται τότε μάλλον ανατρέφετε ένα μικρό ρεαλιστή.
Ένα σκεπτόμενο παιδάκι που εκτιμά τον εαυτό του και τους ανθρώπους γύρω του μέσα από λογικούς και αντικειμενικούς δρόμους.
Το παιδί σας έχει ανάγκη να καταλάβει ποιο σκοπό εξυπηρετούν οι κανόνες πριν τους αποδεχθεί.
Και πάντα θα έχει επιχειρήματα για να υποστηρίξει την άποψη του.
-Ίσως όμως το παιδί σας να προτιμά να παίρνει αποφάσεις βασιζόμενο στις προσωπικές του αξίες και στο πως αυτές θα επηρεάσουν τους αγαπημένους του ανθρώπους.
Να κρύβει ή να ωραιοποιεί μία αλήθεια αν νομίζει λέγοντας τη θα φέρει φασαρία και αναστάτωση.
Τότε μεγαλώνετε ένα παιδί που κάνει επιλέγει με βάση τα συναισθήματα του.
Σε αντίθεση με την παραπάνω κατηγορία το δικό σας παιδί, δεν προσπαθεί να αποδείξει ότι έχει δίκιο σε αυτό που υποστηρίζει, αλλά να πείσει τους άλλους για τη θέση του.
Η σκέψη και το συναίσθημα είναι δύο βασικά αντίθετοι τρόποι, ως προς την λήψη των αποφάσεων. Όμως και οι δύο είναι εύλογοι και εξυπηρετούν απόλυτα το σκοπό τους.
Στις λίστες που ακολουθούν σημειώστε ποια χαρακτηριστικά νομίζετε ότι αντιπροσωπεύουν καλύτερα το δικό σας παιδί.
Πιθανότατα θα επιλέξετε στοιχεία και από τις δύο λίστες, αλλά θα επιλέξετε αυτή που παρουσιάζει την πλειοψηφία θετικών απαντήσεων.
Ο μικρός ρεαλιστής:
- Εκφράζει τον εαυτό του ευθέως με σαφήνεια και ειλικρίνεια.
- Αν είναι αναγκασμένος να επιλέξει προτιμά να είναι ειλικρινής παρά διπλωμάτης.
- Πείθεται περισσότερο με την λογική.
- Επιζητά την δικαιοσύνη και την τάξη.
- Θέλει να το επαινείτε για την ανεξαρτησία και τα κατορθώματα του.
- Είναι σε θέση να καθορίσουν πότε έχουν κάνει κάτι καλά.
- Πιθανώς να διαφωνούν ή να φιλονικούν μόνο και μόνο για να διασκεδάσουν.
- Ίσως πληγώσουν ή παραμελήσουν, έναν άλλο άνθρωπο χωρίς να το αντιληφθούν.
- Περιμένουν και από τους άλλους να είναι υπεύθυνοι για τον εαυτό τους.
- Αυθόρμητα βρίσκουν ελαττώματα στις ιδέες και στις σκέψεις των άλλων.
- Πιθανότατα είναι αγόρι.(Οι ερευνητές αποδίδουν ποσοστό πάνω από 65%)
Η μικρή συναισθηματική:
- Εκφράζει τον εαυτό της με θέρμη, διπλωματία και λεπτότητα.
- Είναι περισσότερο ευγενής παρά ειλικρινής αν πιεστεί να επιλέξει.
- Πείθεται περισσότερο από τις αξίες παρά από τα επιχειρήματα.
- Χρειάζεται αρμονικό, στοργικό και αφοσιωμένο περιβάλλον.
- Θέλει να την επαινείτε και να την αποδέχεστε για τα προσόντα της και το πνεύμα συνεργασίας που επιδεικνύει.
- Χρειάζεται την ενθάρρυνση και την καλή σας κουβέντα, για να ξέρει ότι αυτά που κάνει είναι σωστά.
- Αποφεύγει τις διαφωνίες, τις διαμάχες και την αναστάτωση.
- Καταλαβαίνει τα συναισθήματα των άλλων.
- Προσπαθεί να ενθαρρύνει και να παρακινεί τους άλλους.
- Πιθανότατα είναι κορίτσι.(Οι ερευνητές αποδίδουν ποσοστό πάνω από 65%).
Για να μην παρεξηγηθεί η έννοια των παραπάνω ποσοστών, να διευκρινίσουμε ότι αφορούν τάσεις που έχουν συναχθεί από αρκετές έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί πάνω σε αυτό τον τομέα της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Υπάρχουν πολλά κοριτσάκια που αποφασίζουν στηριζόμενα στα γεγονότα και αγόρια που κατορθώνουν να συμβιβάζουν αντίθετες απόψεις χωρίς να προσπαθούν να επιβάλλουν οπωσδήποτε τη δική τους.
Επιβράβευση
Η επιβράβευση κυρίως για τα πιο συναισθηματικά παιδιά είναι πολύ σημαντική. Γιατί σε αυτή την περίπτωση η έλλειψη της για το παιδί σχετίζεται με την απόρριψη.
Αν το παιδί σας έχει κάνει κάτι πολύ καλό, πρέπει να εκφράσετε την εκτίμηση και το θαυμασμό σας, ώστε να μην αισθανθεί προσβεβλημένο.
Οι γονείς που λένε «το ξέρει ότι το λατρεύω» ή «το ξέρει ότι είμαι περήφανος για αυτό που έκανε», δεν κατανοούν πως για το παιδί τους η πραγματοποίηση αυτής της γνώσης, με καλά λόγια, η με μία μεγάλη αγκαλιά, είναι πολύ σημαντική για την αυτοεκτίμηση και την συνέχιση της προσπάθειας του.
Γι΄ αυτό χρησιμοποιείστε κάθε διαθέσιμη ευκαιρία για να πείτε στο παιδί σας πόσο το αγαπάτε και πόσο πολύ σας αρέσει η παρέα του.
Αλλά και οι μικροί ορθολογιστές εκτιμούν τους επαίνους. Αν και προτιμούν να τους λαμβάνουν για τις ικανότητες και τα κατορθώματα τους.
Δηλώσεις του είδους «είσαι πολύ καλό παιδί» έχουν πολύ μικρή επίδραση πάνω τους, εκτός αν μπορείτε να τους εξηγήσετε για ποιο λόγο το λέτε.
Αντίθετα λέγοντας «είσαι πολύ δυνατός και πολύ καλός που μου κουβαλάς αυτή τη βαριά σακούλα» θα το κάνετε να αισθανθεί υπέροχα.
Εκφράστε τη γνώμη σας.
Ο ορθολογιστής τείνει να λέει αυτό που σκέφτεται. Είναι ευθύς και δεν λαμβάνει υπόψη του την κοινωνική αποδοχή εφόσον πιστεύει πως η άποψη του είναι αληθινή και σωστή.
Αντίθετα ο συναισθηματικός το βρίσκει δύσκολο να πει τα πράγματα με το όνομα τους, προτιμώντας να απαλύνει το νόημα της φράσης με πλάγιους τρόπους και κομπλιμέντα.
Ρωτώντας την κόρη σας που ρέπει προς τον λογικό και ορθό τρόπο σκέψης πως της φαίνεται το καινούργιο σας χτένισμα μπορεί να πάρετε μία απάντηση του τύπου «καθόλου δε σου πάει, σε κάνει να φαίνεσαι χάλια».
Σαφώς θα προτιμούσατε μία πιο διπλωματική απάντηση του τύπου «δεν είναι και πολύ – πολύ καλό αλλά εσύ είσαι πάντα πολύ όμορφη», όμως μην το πάρετε προσωπικά.
Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι αυτού του είδους η ειλικρίνεια αφορά μόνο την ερώτηση σας και πως το παιδί σας δεν μιλάει έτσι για να σας θίξει.
Σας λέει απλώς την αλήθεια όπως την βλέπει από την πλευρά του. Είναι σημαντικό να προσπαθήσετε να του διδάξετε λίγη μετριοπάθεια, για να ομορφύνετε τις συναλλαγές του με τους συνανθρώπους του.
Ρωτήστε το «στ΄ αλήθεια πιστεύεις ότι είμαι τόσο απαίσια;» δίνοντας μου περιθώριο να σκεφτεί και να εννοήσει πως αυτά που λέει επηρεάζουν τον απέναντί του.
Από την άλλη πλευρά για το συναισθηματικό παιδί σας, που μαντεύει ακόμη και από την έκφραση των ματιών σας την διάθεση σας, τα πάντα έχουν προσωπικό τόνο.
Πρέπει λοιπόν στην καθημερινή σας συμβίωση να αποφεύγετε να του επιτρέπετε να προσπαθεί πάντα να σας «ευχαριστεί».
Αν σας ρωτάει συνεχώς τι να φάει, να φορέσει, να κάνει, ρωτήστε το με τη σειρά σας, «εσύ τι θα ήθελες να κάνεις;»
Προτρέψτε το να ανακαλύψει τις δικές του ανάγκες και επιθυμίες και να προσπαθήσει να τις ικανοποιήσει, αντί να δίνει προτεραιότητα στις επιθυμίες των άλλων.
Παρόλο που πάντα θα χρειάζεται την συναίνεση του περιβάλλοντος του για τις πράξεις του ενθαρρύνετε το να μην αλλάζει συνέχεια τις απόψεις του για να συμφωνείτε μαζί του, αλλά να προσπαθεί έστω και με τον ήπιο τρόπο του να διατηρεί μία σταθερότητα.
Οι κανόνες του σπιτιού.
Το λογικό παιδί σας έχει ανάγκη την ύπαρξη των οικογενειακών κανόνων, με την προϋπόθεση όμως πως θα είναι δίκαιοι και θα ισχύουν εξίσου για όλους.
Θα τους σέβεται και όταν θα τους παραβαίνει θα είναι πρόθυμο να υποστεί τις συνέπειες. Σε αντίθεση με ένα πιο συναισθηματικό παιδί που θα προσπαθήσει να δράσει πιο ευέλικτα, ώστε να εξυπηρετηθεί το ίδιο και οι γύρω του.
Φυσικά καμμία από τις δύο κατηγορίες δεν είναι αμιγής. Τα παιδιά διαμορφώνουν τον δικό τους μοναδικό χαρακτήρα, ανάλογα με τον βαθμό προδιάθεσης τους προς τον ένα ή τον άλλο τρόπο σκέψης, αλλά και σε σχέση με τα ερεθίσματα που δέχονται από το σπίτι και τον κόσμο που τα περιβάλλει.
Η δική σας συνεισφορά στην ανάπτυξη τους είναι να αναγνωρίζετε τα στοιχεία του χαρακτήρα τους και να τους δίνετε την ευκαιρία να εξισορροπήσουν και να τα αξιοποιήσουν.
