Προτού υπάρξω,
υπάρχουμε …
Αυτό θα μας έλεγε, αν μπορούσε, ένα έμβρυο που αναπτύσσεται κι ετοιμάζεται να προβάλει στη ζωή ή ένα βρέφος που απέχει ακόμη από το στάδιο της ανάπτυξης του λόγου.
Αυτό μας δηλώνει ξεκάθαρα σήμερα η προγεννητική ψυχολογία με πολυάριθμες μελέτες διαφόρων ειδών αναφορικά με την ύπαρξη της ψυχής και της νόησης του αγέννητου παιδιού και της συνύπαρξής του με τη μητέρα του και το περιβάλλον της.
Παρά τη δυσκολία πρόσβασης στην ενδομήτρια ζωή και τη γέννησή μας προκειμένου για την κατανόηση των πιο πρώιμων σταδίων της ζωής, η σημαντικότητά τους για τη μετέπειτα εξέλιξη της ζωής του ανθρώπου είναι πλέον αναγνωρισμένη.
Η ζωή σίγουρα δεν ξεκινάει με τη γέννηση και σίγουρα μέχρι τότε ο νεοφερθείς θαυμαστός ανθρωπάκος έχει βάλει ήδη τα θεμέλια του οικοδομήματός του.
Ο φιλοσοφικός, ηθικός, πνευματικός, συναισθηματικός και φυσιογνωμικός προορισμός του παιδιού είναι ήδη διαμορφωμένος.
Έχει γίνει αντιληπτό μέσα από τις μελέτες πολλών επιστημών ότι, πολλά από τα φαινόμενα που παρατηρούνται σε κάθε άνθρωπο μπορούν να κατανοηθούν αρκετά εύκολα, ακόμη και να προβλεφθούν, αν κάποιος γνωρίζει το πλήρες ιστορικό της ζωής του στη μήτρα από τη σύλληψη μέχρι και τα πρώτα πρώτα χρόνια μετά τη γέννησή του.
Γιατί με το σμίξιμο των δυο – κατά το φαίνεσθαι – ασήμαντων αυτών κυττάρων η ζωή είναι εδώ.
Ως μια απειροελάχιστη μάζα αρχικά, ένα άμορφο έμβρυο στη συνέχεια και κατόπιν ένα συνεχώς εξελισσόμενο αγέννητο ακόμη μωρό που μεγαλώνει και διαμορφώνεται μέσα στην κοιλιά.
Και τους εννέα αυτούς μοναδικούς μήνες θα μεγαλώσει τόσο ραγδαία και τόσο καθοριστικά όσο ποτέ άλλοτε στη ζωή του. Μόνο που το σώμα δεν είναι ξέχωρο από τη συνειδητότητα.
Έρευνες και μελέτες με ποικίλα μέσα έχουν καταδείξει πως το έμβρυο νιώθει, αισθάνεται, καταλαβαίνει, επεξεργάζεται και κατηγοριοποιεί πληροφορίες.
Συνυπάρχει με τη μητέρα του. Εισπράττει ό,τι συμβαίνει στον ψυχισμό της, αλλά και στο ευρύτερο περιβάλλον της.
Έτσι, μπορεί να είναι χαρούμενο, μπορεί να είναι λυπημένο, μπορεί να έρχεται με όρεξη για τη ζωή και δύναμη εσωτερική ή με φόβο και ανασφάλεια.
Έγκυος και αγέννητο μωρό, λοιπόν, είναι ένα. Σκέψεις, συναισθήματα, βιώματα, εικόνες της μητέρας περνούν στο μωρό, όπως η τροφή και το οξυγόνο περνάνε μέσα από τον πλακούντα.
Μητέρα και έμβρυο έρχονται μαζί αντιμέτωποι με τις τοξίνες του περιβάλλοντος, της τροφής, του νερού, των χημικών παρασκευασμάτων, αλλά και τις τοξίνες που προέρχονται από το στρες και τις στενάχωρες σκέψεις και συναισθήματα της μητέρας.
Έτσι, καλό είναι οι ευαισθητοποιημένοι γονείς από τον καιρό που προσπαθούν ν’ αποκτήσουν ένα παιδί να έχουν πει όχι στο κάπνισμα, στο ποτό και σε επικίνδυνες γενικά για την υγεία ουσίες.
Και κατά την εγκυμοσύνη η τήρηση των άνωθεν, ο περιορισμός της καφεϊνης, ανθυγιεινών τροφών, και η όσο το δυνατόν καλύτερη θρέψη της μητέρας θα βοηθήσουν στο σχηματισμό ενός δυνατού και γερού οργανισμού του μωρού.
Ενδιαφέρον για τη θρέψη του μωρού, όμως, σημαίνει ενδιαφέρον και για τη συναισθηματική και πνευματική του θρέψη.
Είναι σημαντικό για το μωρό να του επικοινωνείται η αγάπη της μητέρας του πρωταρχικά και έπειτα όλων των υπολοίπων σημαντικών προσώπων.
Κάθε παιδί έχει δικαίωμα να είναι επιθυμητό. Και κάθε παιδί έχει την ανάγκη να νιώθει πως είναι αγαπητό και καλοδεχούμενο στη ζωή.
Αγάπη ίσον απουσία φόβου. Και όταν το μωρό στο πρώτο οικολογικό του περιβάλλον βιώνει την αγάπη, βιώνει τον κόσμο σαν ένα χώρο ασφαλή και φιλόξενο.
Βιώνει τον εαυτό του ως έναν αγαπητό, ασφαλή, με δύναμη και αυτοπεποίθηση άνθρωπο.
Η σύνδεση της μητέρας με το αγέννητο μωρό της είναι επομένως ζωτικής σημασίας για το μωρό.
Όταν η μητέρα τραγουδάει, μιλάει, παίζει με το μωρό της, το οραματίζεται, του φτιάχνει παραμυθάκια, στιχάκια, το προσέχει όπως θα έκανε αν είχε ήδη γεννηθεί, συνδέεται μαζί του.
Και είναι αυτός ο δεσμός που θα συνοδεύει το παιδί σε όλη του τη ζωή. Είναι αυτός ο δεσμός που θα το κάνει να αναζητήσει την πραγματική αγάπη και αλήθεια στις σχέσεις του και που θα το βοηθήσει να αξιωθεί σαν οντότητα.
Ας έχει η έγκυος γυναίκα πλήρη συνείδηση του μεγάλου και πανάξιου έργου που επιτελεί. Και συνειδητά ας επιλέξει να φέρει δίπλα της και μέσα της όμορφα πράγματα, ζεστούς ανθρώπους, ωραίες εικόνες, γλυκά ακούσματα.
Η ηρεμία, η γαλήνη και η ευτυχία της μητέρας για την ίδια την εγκυμοσύνη και τη ζωή που φέρει μέσα της είναι αυτά που θα δώσουν ένα ευτυχισμένο και ήρεμο μωρό.
Κι αν κάποια πράγματα δεν έχουν πάει καλά στην πορεία, πάντα υπάρχει το περιθώριο για να διορθωθούν. Οι τύψεις ας μη βαραίνουν καμία ψυχή.
Οι γονείς ας εξερευνήσουν τη σχέση τους και ας συζητήσουν με κάθε ειλικρίνεια τα θέματά τους. Ας δοθούν από την πλευρά της μητέρας οι εξηγήσεις για τα πως και τα γιατί.
Ας μιλήσει στο μωρό όπως θα μίλαγε στο παιδί που θα μπορούσε να την καταλάβει. Και η κατανόηση θα υπάρξει. Και η συμφιλίωση θα επέλθει.
Και αν δυσκολεύεται, ας μη φοβηθεί να ζητήσει βοήθεια. Εφόσον μέσα της επιλυθούν τα θέματα που της προκαλούν στρες και δεν την αφήνουν να χαρεί την εγκυμοσύνη της, τότε και το μωρό θα εισπράξει αυτή τη λύτρωση.
Κάνουμε τόσες προετοιμασίες για να καταφέρουμε να σπουδάσουμε. Τόσες προετοιμασίες για να παντρευτούμε. Τόσες προετοιμασίες για να ανελιχθούμε επαγγελματικά.
Να μην προετοιμάσουμε με τον καλύτερο τρόπο που μπορούμε τη νέα αυτή ζωή που φέρουμε μέσα μας; Το μόνο πράγμα που στον κόσμο αυτό είναι ανεκτίμητης αξίας; …
Ευρυδίκη Κλειδή
Προγεννητική & Περιγεννητική Ψυχολόγος
eklidi@otenet.gr
Τηλ. 6938895467
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
-
Φύλο μωρού : Αγόρι ή κορίτσι ; Ι Η διαμάχη των δύο φύλων
-
Μουσική στην εγκυμοσύνη : O ρόλος της για την έγκυο και το έμβρυο
-
Αδυναμία στα πόδια και εγκυμοσύνη: πόνος και πρήξιμο; I Αίτια και αντιμετώπιση
