Σύμφωνα με νέες έρευνες, που πραγματοποιήθηκαν στον Καναδά, τα παιδιά από 2 έως 3 ετών που κάνουν υπερβολική χρήση κινητών, τάμπλετ και γενικά το να κάθονται μπροστά από μια οθόνη και να παρακολουθούν, τα οδηγεί σε πιο αργή ανάπτυξη των ικανοτήτων τους, όπως γλωσσικής επικοινωνίας με τους άλλους, κοινωνικών δεξιοτήτων, επίλυσης προβλημάτων και συντονισμού κινήσεων (π.χ. δέσιμο των κορδονιών των παπουτσιών τους).
Η νέα αυτή μελέτη δημιουργεί νέα διαμάχη στον επιστημονικό, προσπαθώντας να εξακρίβωση και να προσδιορίσει από ποιο σημείο και μετά η χρήση ηλεκτρονικών συσκευών έχει αρνητικές επιπτώσεις για τα παιδιά.
Οι «αντιφρονούντες» ισχυρίζονται ότι αδικαιολόγητα δημιουργείται τέτοιος πανικός, διότι ότι η επίπτωση των συσκευών εξαρτάται από τι είδους χρήση κάνουν τα παιδιά (αν π.χ. βλέπουν ηλεκτρονικά βιβλία είναι θετικό), ενώ προσθέτουν ότι η όποια επίδραση των οθονών είναι μικρότερη σε σχέση με άλλους παράγοντες που έχουν μεγαλύτερη και πιο άμεση επίδραση, όπως η οικονομική κατάσταση της οικογένειας ή η διάρκεια ύπνου του παιδιού.
Η μελέτη που πραγματοποιήθηκε με επικεφαλής τη δρα Σέρι Μάντιγκαν του Πανεπιστημίου του Κάλγκαρι, έλαβαν μέρος 2.441 παιδιά ηλικίας δύο έως πέντε ετών και δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό παιδιατρικό περιοδικό JAMA Pediatrics.
Τα ευρήματα της έρευνας , δείχνουν ότι όσο περισσότερο χρόνο διαθέτει ένα δίχρονο ή τρίχρονο παιδί μπροστά από μια οθόνη τηλεόρασης, φορητού υπολογιστή, κινητού τηλεφώνου ή άλλης συσκευής ένα , τόσο μειώνεται η επίδοσή του στα σχετικά τεστ ανάπτυξης στην ηλικία των τριών έως πέντε ετών.
Οι επιστήμονες αναφέρουν σαν πιθανή αιτία για αυτό, ότι η αφιέρωση τόσου χρόνου στις οθόνες έχει ως αποτέλεσμα τα παιδάκια να χάνουν την ευκαιρία να εξασκήσουν τις πολύτιμες σωματικές και νοητικές δεξιότητές τους, όπως και την ικανότητα διαπροσωπικής επαφής.
Στην έρευνα , τα παιδιά της περνούσαν κατά μέσο όρο 17 ώρες την εβδομάδα μπροστά από οθόνες στην ηλικία των δύο ετών, 25 ώρες εβδομαδιαίως στην ηλικία των τριών ετών και 11 ώρες στα πέντε τους.
Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής δίνει ως συμβουλή στους γονείς, το να μην επιτρέπουν καθόλου οθόνες σε παιδιά έως 18 μηνών και έως 1 ώρα την ημέρα ( δηλαδή 7 την εβδομάδα ) για τα παιδιά έως πέντε ετών . Ενώ η Καναδική Παιδιατρική Εταιρεία απαγορεύει τη χρήση οθονών για παιδιά έως δύο ετών και το βρετανικό Βασιλικό Κολλέγιο Παιδιατρικής και Υγείας του Παιδιού δεν θέτει όρια, ισχυρίζονται ότι «υπάρχουν ακόμη ανεπαρκή στοιχεία για κάτι τέτοιο».
Σε δηλώσεις του, ο επιστήμονας κύριος Μάτινγκαν, τόνισε ότι ο χρόνος που αφιερώνεται σε μια οθόνη, είναι συνήθως μια καθιστική και παθητική συμπεριφορά, με πολύ λίγες ευκαιρίες μάθησης.
Επισημαίνοντας ότι κατά μια άποψη το πρόβλημα οφείλεται στο ότι ο εγκέφαλος ενός νηπίου δεν έχει αναπτυχθεί αρκετά, ώστε να μπορεί να εφαρμόσει στην πραγματική τρισδιάστατη ζωή αυτά που μαθαίνει και προσλαμβάνει στην εικονική δισδιάστατη «πραγματικότητα».
Έτσι κατέληξε λέγοντας ότι αν τα νήπια βλέπουν κάποιον να φτιάχνει κάτι με τουβλάκια στην οθόνη, αυτό δεν τα βοηθά να κάνουν το ίδιο στην πραγματική ζωή.
Τέλος , σύμφωνα με τους ερευνητές, η σπατάλη πολύ χρόνου στις οθόνες κλέβει πολύτιμο χρόνο από το δημιουργικό παιχνίδι, από την ζωγραφική μέχρι και από το κλότσημα της μπάλας, που είναι κρίσιμες δεξιότητες στην πρώιμη παιδική ηλικία, διότι η απόκτησή τους είναι αναγκαία για την μετέπειτα ανάπτυξη του παιδιού.
Αν σας άρεσε το παραπάνω άρθρο, κάντε like στη σελίδα μας στο fb
